تداعی میکند خورشید یک آیینه گردانی

که در آغاز خلقت شد زچشمت گرده افشانی

پریشان شد جهان ازانحنای ناز گیسویت

زمین در پیچ وتاب افتاد از مستی وحیرانی

چه شور افتاد بر اجزای هستی در تماشایت

چه نوری منتشر شد از تو در اجرام کیهانی

به حسن نامت آدم شد قرین علم الاسما

وعالم سجده کرد از شوق بر مفهوم انسانی

جنون باریدبر هفت آسمان جادوی لبخندت

که تا امروز مدهوش است با سردر گریبانی

نفس گم کرده ام در سینه ،ای خورشید باور کن

عدم جاری است در جانم،جنون مست غزل خوانی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: